Klanken die je raken, klanken die je ontspannen.
Over Nienke
Al zolang ik me kan herinneren, ben ik gevoelig voor geluid.
Harde en onnatuurlijke geluiden deden me letterlijk pijn aan de oren en ik zocht altijd naar de harmonie.
Harmonie in de stilte, harmonie in de natuur en bovenal harmonie in de muziek.
Ik was in harmonie als mijn moeder ’s avonds terwijl ik in bed lag Chopin op de piano speelde die op de vide stond.
Die harmonie vond ik ook liggend in de hooiberg op de boerderij van een schoolvriendinnetje, luisterend naar alle dieren met de geur van hooi, mest en bloesem die mijn neusvleugels passeerde.
Harmonie die ik voelde als ik me onder de vleugel verstopte om even met helemaal niemand te zijn dan mezelf.
Die sensitiviteit, gecombineerd met muzikaliteit, bracht me op het conservatorium, waar ik jazz zang studeerde.
Streling voor het oor, muziek het klokje rond.
En dan, de zoektocht naar de beste versie van mezelf, waar stemexpressie een waanzinnige tool in bleek te zijn.
Plus de kennismaking met klankschalen.
De complexe eenvoud van een klankschaal raakt me diep, elke keer weer en mijn stem resoneert erop als een malle.
Ik zing wat er gezongen wil worden, alleen met mijn stem, en ook met klankschalen, de natuur en meerdere instrumenten.
Altijd weer terugkerende naar harmonie, in mezelf en voor de ander.